بســـــم الله الرحمن الرحیم
کاش به کنج آشپزخانهی دلم، سری میزدید.
و من هر غیری را از پنجرهی آشپزخانه، پرواز میدادم
تا بتوانم میزبان تان باشم.
کاش رو به رویم مینشستید و
برایتان یک نوشیدنی گرم میریختم.
شما میفرمودید: «برای خودت هم بریز!»
و من، اشکهای جاری بر گونههایم را مینوشیدم
موجوداتِ بانمکی که لبخند را بر چهرهی خیسم، مینشاندند...